พายเรือ

แม่น้ำเงา แม่น้ำที่สวยที่สุดสายหนึ่งในประเทศไทยและยังไม่มีเขื่อนหรือฝายกัน ตลอดลำน้ำนี้มีเขตอนุรักษ์ปลาของหมูบ้านกะเหรี่ยงที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยปลาหลากหลายสายพันธุ์  หลายหมู่บ้านยินดีต้อนรับนักปลาเชิงอนุรักษ์ ด้วยเงื่อนไขที่จะต้องตกแล้วปล่อย , ใช้อุปกรณ์ที่ไม่ทำร้ายปลาจนมากเกินไป เช่นใช้อุปกรณ์ฟลายฟิชชิ่ง ห้ามใช้เหยื่อสด ห้ามให้เบ็ดที่มีหลายเงี่ยง ต้องบีบเงี่ยงเบ็ด ฯ และจ่ายเงินสนับสนุนการอนุรักษ์ของหมู่บ้าน (อัตราปัจจุบันคือ 500 บาทต่อวัน หรือ 300 บาทต่อครึ่งวัน) โครงการพัฒนาป่าไม้ ตามแนวพระราชดำริ จือทะ-สบโขง, อำเภอสบเมย และ มูลนิธิธรรมชาติไม่จำกัด (กำลังดำเนินการจัดตั้ง)...

“ล่องแก่งฮาเฮ” เมื่อเข้าฤดูฝน หลายๆ คนมักถูกจำกัดการเดินทางท่องเที่ยวและการทำกิจกรรมกลางแจ้ง ไปตามปริมาณของเม็ดฝน แต่จริงๆ แล้ว ข้อดีของฤดูฝนก็มีมากมายไม่แพ้ฤดูการอื่น เรามาเตรียมตัวเที่ยวหน้าฝนให้สนุกกันดีกว่าคะ เริ่มด้วยกิจกรรมกลางแจ้งมันส์ๆ ของฤดูฝนกันที่ “ล่องแก่งฮาเฮ” กิจกรรมที่จะสนุกสุดเหวี่ยงที่สุดในฤดูฝน เมื่อฝนตกมาอย่างต่อเนื่อง กระแสน้ำตามแม่น้ำต่างๆ ก็จะเริ่มเชี่ยว เหมาะแก่การล่องแก่งเป็นที่สุด ใครนิยมความโหด ท้าทาย ตื่นเต้นสุดๆ ต้องไม่พลาด ลำน้ำเข็ก จ.พิษณุโลก ,ลำน้ำว้า จ.น่าน หรือ...

Canoe Camping ที่แม่น้ำเงา การเดินทางของเราครั้งนี้ เริ่มมาจาก พี่งบและพี่บี พี่ชายที่ฉันรักและเคารพ ทั้ง2เปิดหัวเรื่องกลางวงสนทนาที่เราจัดขึ้นช่วงบ่ายของเกือบทุกวันในร้าน Thailand Outdoor "ต่ายต้องไปที่นี่ให้ได้ ยังไงก็ต้องไป"  "พี่ว่าเป็นแม่น้ำที่สวยที่สุดในเมืองไทยแล้ว" "อากาศดีมาก คนที่นั่นน่ารักมาก" 'จุดกางเต๊นที่นั่นสวยที่สุดแล้วจริงๆ" "น้ำในแม่่เงาใสจนเหมือนเรือลอยได้เลยนะ" ฉันหันซ้ายที ขวาที ไปตามเสียงที่บรรยายแม่เงาจากพี่ๆ แบบตาไม่กะพริบ ภาพแม่เงาค่อยๆ ลอยขึ้นมาในหัวใจ "ไปคะ" และนั่นคือคำตอบสั้นๆ จากฉัน ถึงการเริ่มต้นของทริปนี้ เช้าวันนัดหมาย...

เรื่อง: ธัชรวี หาริกุล ภาพ: นัท สุมนเตมีย์ “ล่องแก่งแม่น้ำน่านที่พ่อเคยไปนะ สวยมาก สองข้างลำน้ำเป็นป่าตลอดทาง น้ำใสมองเห็นพื้นล่าง ปลาเยอะแยะหากินได้แทบทุกมื้อ ที่นอนก็เป็นหาดทรายสวย ตอนเช้าๆมีนกยูงลงมารำแพนให้เห็นเลย” ผมได้ยินเรื่องเล่าเกี่ยวกับการล่องแก่งแม่น้ำน่านมาตั้งแต่เด็กเป็นเวลาหลายสิบปีจนรู้สึกเหมือนกับว่าเป็นนิยายปรัมปะรา เท่าที่จำความได้ พ่อพาเพื่อนๆไปล่องแก่งที่น่านกันหลายครั้ง แต่ผมด้วยความที่เป็นลูกชายคนเล็กที่ห่างจากพี่ๆมากจึงเด็กเกินไปที่จะไปด้วย ทุกครั้งพี่ๆและลุงๆทั้งหลายกลับมาถึงก็จะมีเรื่องเล่ามากมายมาฝากเด็กน้อยที่นั่งคอยอยู่ที่บ้าน เมื่อผมโตขึ้น พื้นที่ป่าในจังหวัดน่านก็กลายเป็นพื้นที่อันตรายของความขัดแย้งทางการเมืองอยู่นับสิบปี หลังจากนั้นเมื่อถามพ่อเกี่ยวกับเส้นทางสายนี้ พ่อก็บอกว่าคนที่มีเรือพาเที่ยวได้ต่างก็เลิกรากันไปหมดแล้ว จนถึงตอนนี้ พ่อจากผมไปสองปีแล้ว ผมเองตระเวนไปทั่วสารทิศแต่กลับไม่เคยไปล่องน้ำน่าน ลำน้ำที่ฝังใจอยากไปมาแต่เด็ก หากแต่ว่าหลายสิบปีที่ผ่านมา ไม่เคยมีข่าวคราวของน้ำสายนี้ว่าเปลี่ยนแปลงไปเช่นใด เพื่อนๆพ่อที่เคยไปเที่ยวด้วยกันก็จากไปหมดแล้ว รุ่นที่เด็กหน่อยก็ไม่มีใครจำได้ว่าเดินทางไปที่ไหนอย่างไรบ้าง ดังนั้นการเดินทางครั้งนี้ของผม...